[vc_row no_padding=”true” bg_type=”” dima_canvas_style=”” translate_x=”0″ dima_z_index=”0″ delay=”” animate_item=”” delay_duration=”” delay_offset=”” id=”” class=”” border_color=””][vc_column bg_type=”” dima_canvas_style=”” min_height=”” translate_x=”0″ dima_z_index=”0″ delay=”” delay_duration=”” delay_offset=”” width=”1/1″][text delay=”” delay_duration=”” delay_offset=”” id=”” class=””]Dni 17 i 18 maja były dla braci naszej Prowincji Niepokalanego Poczęcia NMP Zakonu Braci Mniejszych czasem spotkania, refleksji nad sednem życia wspólnotowego oraz sposobnością do wspólnej modlitwy. Tym wydarzeniem było tzw. Święto Prowincji, które zgromadziło w Kalwarii Zebrzydowskiej ponad 80 braci.
Cel wprowadzonego przed rokiem Święta Prowincji wyjaśnia o. Anicet Gruszczyński, Moderator Formacji Ciągłej:
Takie spotkanie to nic innego jak pogłębianie więzi, która czyni nas braćmi mniejszymi. Jest to niesamowite, że w trakcie tego Święta możemy się spotkać jako całość, jako rodzina – począwszy od braci kleryków, aż po braci, którzy „posiwieli w służbie Pańskiej”. Do tworzenia takiej jedności we wspólnocie wzywał nas św. Franciszek z Asyżu, nasz Zakonodawca – byśmy byli braćmi, by relacje, jakie między nami są, były relacjami rodzinnymi.
Spotkanie rozpoczęło się w piątek od poświęcenia Infirmerii w budynku Wyższego Seminarium Duchownego. Zadaniem tej części budynku będzie świadczenie bardziej wyspecjalizowanej opieki nad chorymi braćmi naszej Prowincji. Poświęcenia obiektu i podpisania Statutów Infirmerii dokonał Minister Prowincjalny, o. Teofil Czarniak.
Niewątpliwym elementem formacyjnym Święta były dwa wykłady połączone z dyskusją. Ich tematem przewodnim było hasło: Słuchając papieża Franciszka. W piątkowe popołudnie werbista, ks. dr hab. Andrzej Pietrzak, profesor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, przestawił temat: Papież Franciszek – korzenie, kontekst, teologia. Natomiast w sobotni poranek ks. dr hab. Robert Woźniak, profesor Uniwersytetu Papieskiego św. Jana Pawła II, wprowadził słuchaczy w teologiczną wizję papieża Franciszka.
Zakończeniem Święta była Eucharystia w kalwaryjskiej bazylice, połączona z celebracją jubileuszy życia kapłańskiego 20 naszych braci. Mszy św. przewodniczył jeden z najstarszych jubilatów, były Prowincjał, o. Franciszek Rydzak. Są to następujący jubilaci:
- 60-lecie kapłaństwa: o. Doroteusz Lipiński, o. Mikołaj Rudyk, o. Franciszek Rydzak i o. Wiesław Murawiec;
- 50-lecie kapłaństwa: o. Tymoteusz Duda, o. Melchior Cichy, o. Feliks Marchewka i o. Metody Kornacki;
- 25-lecie kapłaństwa: o. Radosław Gulba, o. Flawian Bularz, o. Miłosz Zwardoń, o. Innocenty Rusecki, o. Bogusz Matuła, o. Kolumban Syty, o. Krystyn Mroczka, o. Longin Koloczek, o. Apoloniusz Stępak, o. Sylwester Skirliński, o. Izydor Wróbel, o. Reginald Małecki i o. Radomił Wójcikowski.
Homilię w trakcie Mszy św. wygłosił nasz pastoralista, o. dr Leonard Hryniewski. W słowach refleksji stwierdził:
W trakcie tegorocznego spotkania podążamy za Piotrem naszych czasów, papieżem Franciszkiem. Taki pomysł na przeżywanie Święta Prowincji wydaje się być zgodny z naszym franciszkańskim charyzmatem. Ubi Petrus, ibi Ecclesia. Nie ma innej alternatywy. Tam, gdzie Piotr, tam jest Kościół. Tam, gdzie jest papież, tam jest Kościół. Dlatego jest to niezwykle cenne, że chcemy poznawać naukę papieża, chcemy się w nią wsłuchiwać i żyć według jej wskazań.
Kaznodzieja zwrócił się też do jubilatów:
Po 60-ciu latach posługi kapłańskiej można być zmęczonym. Po 50-ciu latach z całą pewnością można odczuwać trudy tej posługi. Po 25-ciu latach na pewno można złapać pierwszą zadyszkę. I bardzo ważne jest, aby nabyć umiejętności odpoczywania. Zmęczenie posługą kapłańską stało się motywem jednej z homilii papieża Franciszka. Pozwólcie, że uczynię swoimi słowa papieża:
„Zmęczenie kapłanów! Wiecie, jak często o tym myślę — o zmęczeniu was wszystkich? Dużo o tym myślę i często się modlę, zwłaszcza kiedy sam jestem zmęczony. Modlę się za was, którzy pracujecie pośród powierzonego wam wiernego ludu Bożego, a wielu z was w miejscach opuszczonych i niebezpiecznych. A nasze zmęczenie, drodzy kapłani, jest jak kadzidło, które cicho wznosi się do nieba. Nasze zmęczenie trafia wprost do serca Ojca.”
Po homilii jubilaci odnowili przyrzeczenia złożone w dniu święceń i otrzymali pamiątkowe krzyże.
W słowach podziękowań o. Feliks Marchewka, obchodzący swój złoty jubileusz kapłaństwa, powiedział:
O ile pierwsze 25-lecie życia człowieka jest uczeniem się wchodzenia i rozwiązywania różnych problemów ludzkiego bytowania na ziemi, o tyle ostatnie 25-lecie życia jest uczeniem się niejako wychodzenia z tego ziemskiego bytowania. Okazuje się, że starość jest wielce wymagającą szkołą życia, tym trudniejszą, że stale ubywa nam sił i energii. Coraz więcej trzeba będzie korzystać z pomocy innych.
Na koniec zebranym braciom podziękował Prowincjał, o. Teofil Czarniak:
Święto Prowincji – te dwa doroczne spotkania w maju i w październiku – mają podkreślić to, co nas łączy. Łączy nas nie tylko habit, który nosimy, czy nazwa, ale łączy nas braterstwo. Z wielkim wzruszeniem patrzę dzisiaj na Was wszystkich, którzy przybyliście prawie z wszystkich naszych klasztorów. Okazujecie swoją obecnością szacunek i miłość do tych naszych braci, który 25, 50 i 60 lat przeżyli w kapłaństwie.
[/text][dima_embed_video id=”” class=”” style=””]
[/dima_embed_video][dima_embed_video id=”” class=”” style=”” tutorials=””]
